Ժամանակակից մարդը ոչ այնինչ է, քան սխալների մի մեծ գունդ, մեծ ու փոքր, հին ու նոր սխալների կծիկ, սխալներ, որոնք կապում են նրա ձեռքերն ու ոտքերը, կուրացնում աչքերն ու միտքը: Փոքր սխալերը, որոնք այսօր ոչինչ են թվում, վաղը կդառնան ջրախեղդ լինողի վզից կախված ծանր քար...Իսկ որտե՞ղ ենք մենք սխալվում...
Մեր առաջին ու ամենամեծ սխալը սեփական անձի գերարժեվորումն է:Չգիտես ինչու,մեզ թվում է, որ անփոխարինելի ենք, միակ ու անկրկնելի, որ աշխարհն առանց մեզ չի կարող, կյանքը կանգ կառնի, մեզ սիրող մարդիկ առանց մեզ չեն ապրի:
Մեր առաջին ու ամենամեծ սխալը սեփական անձի գերարժեվորումն է:Չգիտես ինչու,մեզ թվում է, որ անփոխարինելի ենք, միակ ու անկրկնելի, որ աշխարհն առանց մեզ չի կարող, կյանքը կանգ կառնի, մեզ սիրող մարդիկ առանց մեզ չեն ապրի:
